హనుమ రోజూ సరిగ్గా తిండైనా తింటున్నాడో లేదో  ...ఈ రోజు హనుమని భోజనానికి పిలుస్తున్నాను  ...నేనే స్వయంగా  వంటచేసి
దగ్గర కూర్చుని తినిపిస్తానుఅంది సీతమ్మతల్లి. పిలు పిలు ...నీకే అర్థం అవుతుంది అన్నాడు రామచంద్రుడు నవ్వుతూ.  అన్నట్టుగానే సీతమ్మతల్లి స్వయంగా వంటచేసి... హనుమను భోజనానికి పిలిచింది  ...తానే పక్కన కూర్చుని స్వయంగా వడ్డిస్తూ  ...కడుపునిండా తిను నాయనా  ...మొహమాటపడకు  అని చెప్పింది.  "సరేనమ్మా"  అని చెప్పి హనుమ తలవంచుకుని భోజనం చేయసాగాడు  ... సీతమ్మతల్లి కొసరి కొసరి వడ్డిస్తోంది  ... హనుమ వద్దు అనకుండా ... వంచిన తల ఎత్తకుండా పెట్టినదంతా తింటున్నాడు. కాసేపట్లో సీతమ్మతల్లి స్వయంగాచేసిన వంటంతా అయిపోయింది ... సీతమ్మతల్లి కంగారు పడి అంఃతపురవాసుల కోసం వండినవంట తెప్పించింది  .అదీ అయిపోయింది  .... తలవంచుకునే  ఆహరం కోసం నిరీక్షిస్తూన్నాడు. హనుమ  ఆవురావురమంటూ  .... 
సీతమ్మతల్లికి  కంగారు పుట్టి .... "రోజూ ఏం తింటున్నావు నాయనా"  ...అని అడిగింది వినయంగా  ... "రామ నామం తల్లీ"  ...
వంచిన తలెత్తకుండా జవాబిచ్చాడు  హనుమ.  .సీతమ్మతల్లి త్రుళ్లిపడింది  ... నిరంతరం  రామనామం భుజించేవాడు  ... భజించేవాడు  పరమశివుడొక్కడే గదా  .... సీతమ్మతల్లి తేరిపార జూసింది  ... అపుడు కనిపించాడు సీతమ్మతల్లికి  ....హనుమలో శంకరుడు  ... శంకరుడే హనుమ  ....  
నిత్యం రామనామం ఆహరంగా  స్వీకరించే వాడికి  ...తాను మరి ఏమి పెట్టగలదు!
సీతమ్మతల్లి  ఒక అన్నపు ముద్దను పట్టుకుని రామార్పణం  అని ప్రార్థించి వడ్డించింది  ...
ఆ ముద్దని  భక్తితో  కళ్లకు అద్దుకొని స్వీకరించి అన్మదాత సుఖీభవా అన్నాడు హనుమ తృప్తిగా  ...హనుమలోని పరమేశ్వరుడుకి భక్తితో నమస్కరించింది సీతమ్మతల్లి  ...